Weet u nog dat ik een hele tijd geleden een nieuwe aanwinst deed?
U vraagt zich misschien af of daar eigenlijk al eens iets deftig is uit voortgekomen.
Ik kan U geruststellen: ja hoor!
Zo maakte ik al een fleecepull met een pinguïn op. Ikzelf was er behoorlijk fier op, maar een vriendin verwelkomde me eens met de gevleugelde woorden: "hoe, heb je je pyjama nog aan?". Het blijft echter de warmste, zachtste en hipste pull ter wereld.
Daarnaast maakte ik ook al een pennezakje. Dat werd echter al snel gestolen door de mama, die het gebruikt om alle sjakossen-brol mee samen te houden. Waardoor ik nu nog steeds een pennenzak heb met kabouters op, die aan één kant is opengescheurd waardoor ik elke dag mijn stylo's mag samenrapen in mijn boekentaske.
Ook legde ik al broeken in, versmalde ik broeken, herstelde ik gescheurde broeken, zoomde ik een kostuumbroek onzichtbaar in en wie weet wat kan je nog allemaal doen met broeken. Ik kan me niet herinneneren dat er één broek bij was van mij, maar hey, we zijn sociaal en hulpvaardig, nietwaar?
Voor een trouwfeest van vrienden maakte ik ook eens pannelapjes. Ik weet het, niet meteen het meest spannende en opwindende cadeau, maar we zijn praktisch aangelegd en geen huishouden zonder pannelappen, denk ik zo. Behalve dan het mijne, getuige mijn appartement en de verbrande vinger van Janina-vriendin E.
En tenslotte maakte ik vorige week mijn meesterwerk tot nu toe, namelijk een kussensloop met vogeltjes en een boom en wolkjes. Misschien wat kinds voor een 50-jarige mama maar het houdt haar jong van geest.
Ziezo, nu heb ik mezelf toch eens bewezen en getoond dat ik niet lui ben en dat ik mij vooral goed kan bezighouden met alles behalve eens mijn dikke cursus opendoen.
U vraagt zich misschien af of daar eigenlijk al eens iets deftig is uit voortgekomen.
Ik kan U geruststellen: ja hoor!
Zo maakte ik al een fleecepull met een pinguïn op. Ikzelf was er behoorlijk fier op, maar een vriendin verwelkomde me eens met de gevleugelde woorden: "hoe, heb je je pyjama nog aan?". Het blijft echter de warmste, zachtste en hipste pull ter wereld.
Daarnaast maakte ik ook al een pennezakje. Dat werd echter al snel gestolen door de mama, die het gebruikt om alle sjakossen-brol mee samen te houden. Waardoor ik nu nog steeds een pennenzak heb met kabouters op, die aan één kant is opengescheurd waardoor ik elke dag mijn stylo's mag samenrapen in mijn boekentaske.
Ook legde ik al broeken in, versmalde ik broeken, herstelde ik gescheurde broeken, zoomde ik een kostuumbroek onzichtbaar in en wie weet wat kan je nog allemaal doen met broeken. Ik kan me niet herinneneren dat er één broek bij was van mij, maar hey, we zijn sociaal en hulpvaardig, nietwaar?
Voor een trouwfeest van vrienden maakte ik ook eens pannelapjes. Ik weet het, niet meteen het meest spannende en opwindende cadeau, maar we zijn praktisch aangelegd en geen huishouden zonder pannelappen, denk ik zo. Behalve dan het mijne, getuige mijn appartement en de verbrande vinger van Janina-vriendin E.
En tenslotte maakte ik vorige week mijn meesterwerk tot nu toe, namelijk een kussensloop met vogeltjes en een boom en wolkjes. Misschien wat kinds voor een 50-jarige mama maar het houdt haar jong van geest.
Ziezo, nu heb ik mezelf toch eens bewezen en getoond dat ik niet lui ben en dat ik mij vooral goed kan bezighouden met alles behalve eens mijn dikke cursus opendoen.
5 opmerkingen:
Voila zie, dat zou ik dus ook willen kunnen. Trouwens, heeeeeel schone pannelappen.Veel schoner dan die die bij mij op tafel liggen.
Dankjewel voor het compliment :o).
Dat is niet zo moeilijk hoor, om te maken, ik ben ook nog maar een beginneling.
Dus: al je moed en lef bijeenrapen en er gewoon eens aan beginnen!
Tiens, zouden dat dan haar echte initialen zijn? Wordt het geheim ontsluierd?
Dan doe ik een gokje: Rita Lindemans! of nee... Linde Rietmans!
Ik heb het gevoel dat ik hier ergens een essentieel puzzelstukje mis, hoor. Maar welk?
Een vak leren, het is me wat. Mocht ik geen twee L-pannelappen nodig hebben ik zou er zo aan beginnen.
Keep on blogging M, en nog eens excuus voor het aflasten van het kartel zondag. Je weet dat ik enthousiasme normaal gezien erg stimuleer. Mocht ik geld hebben ik zou zo geld aan je schenken en je Maecenas worden.
Veel potentialis in mijn zinnen, vandaag.
@ Frank: dat is geen probleem hoor, van zondag.
Maar mijn maecenas worden, dat mag je wel nog altijd :o).
Tot gauw!
Een reactie posten