Gisteren stapte Janina op de trein met vriendin E. voor een geïmproviseerd dagje Antwerpen.
Ze kuierenden wat rond. Ze verdronken bijna in de regen. Janina haar paraplu was nogal zielig. Janina sloeg haar voet wel 30 keer om, waardoor er nu gelijk iets in haar heup geschoten is. Janina zag een mooie sjaal die echter ver buiten haar sjaal-budget lag. Vriendin E. was een beetje zenuwachtig en draaierig.
Maar geen gezaag! Het was vooral een plezante dag, voor moest U daar beginnen aan twijfelen. Want: de regen verdween, de zon verscheen. Janina en E. vonden een lekker Italiaans restaurant met schone ruitjestafellakentjes en met 20% korting voor studenten. Ze ontdekten het Antwerps reiscafé dat verdacht veel op het gentse lijkt. Ze dronken een koffie in het Jazzcafé, samen met de man met de grijze haren waarvan Janina ervan overtuigd is dat hij van Gent is. Ofwel heel erg bekend. Ze gingen naar de Chiro-winkel, waar Janina afzag van de idee een Chiro-agenda te kopen. Ze was uiteindelijk nooit in de Chriro geweest. En is de Chiro niet een beetje voor de boeren? En al die Chiro-weetjes in die agenda, dat was er helegans teveel aan. Maar ze was wel onder de indruk van al dat knutselmateriaal. En van die leuke workshops die ze organiseren en waarvoor ze zich zeker gaat inschrijven. En van het werk dat ze aanbieden aan vriendin E. Die mag zich vanaf gisteren officieel "bezinningsbegeleidster" noemen. En dat is een job die veel wijzer is dan hij klinkt, dat weet ik zeker. Al mag je geen affaires hebben met studenten, zo staat in het contract. Das wel jammer, nietwaar.
Janina en E. gingen ook naar een kruidenwinkeltje, Cajun.
Daar kocht Janina roze zout, verzameld in het Himalaya-gebergte door eenogige dwergen die het zout spoelen met hun zeldzame tranen en het vervolgens op een zilveren dienblad en te voet naar de winkel in Antwerpen brachten. Een dergelijke kostbaarheid toont zich uiteraard in het prijskaartje:
Maar zo is Janina, alles voor de culinaire waarden.
Zoals U ziet, kocht ze ook anijs. Daar hoopt ze anijskoekjes mee te maken.
U mag er eentje komen proeven, wanneer ze klaar zijn. Ik zal U roepen.
3 opmerkingen:
Wie tekent er nu een contract waarin expliciet staat vermeld dat relaties met studenten en andere ondergeschikten (moehaha) not done zijn?
Ik ben ontgoocheld in je, E.
Het is wel : Aantwaarpe, met een e. Den Aantwaarp is een voetbalclub. Steeds tot uw dienst!
@ de huisvrouw: dank voor deze info! Mijn namaak-antwerps dialect trekt voorlopig nergens op, maar misschien moet ik daar eens werk van maken. Hoewel ik waarschijnlijk tijdens mijn imitiatie wel eeuwig zal blijven klinken als een chinees met een open verhemelte. Ik kan dat niet goed, dialecten nadoen *huilt hartverscheurend*
Een reactie posten