maandag 30 juni 2008

De 24 uren van de trouw


Van zaterdagmorgen 6u tot zondagmorgen 6u stond alles in het teken van m'n broer en zijn vriendin die die dag zijn vrouw werd.
Wat kan je zoal meemaken op 24 uur tijd?
Je kan opstaan op een hels uur en denken :"heej, ik ben niet eens zo moe". Je kan je daarna realiseren dat dat toch een wat overmoedige gedachte was.
Je kan je mooiste kleren aantrekken en, joepie, daarna complimentjes krijgen dat het écht mooie kleren zijn.
Je kan je realiseren, wanneer je de kleren van de bruid ziet, dat je toch niet de mooiste kleren ter wereld aanhebt. En zo hoort het ook.
Je kan op een "just married"-busje zitten. Samen met Meneer de Weddingplanner die zich regelmatig op geheel profetische wijze "in contact stelde met" onder andere de eerwaarde heer. Hij was eigenlijk een soort afgezant van de Heilige God himself.
Je kan luisteren naar de artikels 212 tot 224.
Je kan je lippenstift 14.768 keer bijwerken.
Je kan luisteren naar je broer die zegt: "ik geef je deze ring...." en denken "majongtoch, wie had dat ooit gedacht." Je maakt de vergelijking tussen de puber die ooit zijn hoofd kaal liet scheren met uitzondering van die ene pluk vooraan en het meneertje dat nu in driedelig kostuum "ja, ik wil" zegt. Je denkt "het kan verkeren".
Je kan aarzelen of je moet luisteren naar Meneer de Weddingplanner die je teken doet dat je naar voor mag gaan om voor te lezen of je niet beter zou wachten tot Meneer Pastoor klaar is met zijn versje. Je kiest voor het eerste, wordt midden op je route overvallen door een grote twijfel en kijkt met angstige ogen de kerk in. Je verstopt je achter Meneer Pastoor.
Je kan zien hoe het weer verandert van druilerig en somber naar zonnig warm. Je kan daar heel blij om zijn.
Je kan alle hapjes testen van de receptie, samen met je twee beste vriendinnen die hjet ghneel lekkereu sjampagne vondzen.
Je kan een onderzoek doen naar de lekkerste chocolademousse: witte, bruine, luchtbruine of zwarte. Mijn verrassend besuit was: witte. Ik eet normaal liever lichtbruine, als het U interesseert.
Je kan zien hoe J. B. even halt houdt met zijn Safari om een liedje te komen zingen. Je kan zien hoe je nu officiële schoonzus daar één en al Emootsioneel van wordt.
Je kan je schoenen uitdoen en beginnen dansen. Je kan daar pas zes uur later mee stoppen. Mede dankzij Alana Dante, voor moest U nog weten wie dat is.
Je kan ongemakkelijk van vermoeidheid in je bed vallen. Aa, mijn voeten. Aaa, mijn hoofd. Aaaa, mijn rug. Aaaaaa, mijn hele eigenste zelf.
De volgende 24 uur stonden dan weer volledig in het teken van het bekomen van de vorige 24.

1 opmerking:

Fattomike zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.