Part of the week: freaks en andere leukerds

Alsof het een schoolvoorbeeld van gekruist rijm betreft,
zit ik deze week afwisselend een avond wel - een avond niet in de Vooruit*.
Dat zijn nog eens weken om in te kaderen (en nachten die om verlenging vragen).

Vrijdagavond zal ik u van achter de balie vrolijk HIERVOOR uw kaartje overhandigen.
Daft Punk, funky jazz en The Cure,
ik zie niet in wat u nog meer kan vragen op een vrijdagavond.
Tenzij een pintje achteraf.
En een danspas op vrolijke muziek als deze:

(Verplicht te luisteren wegens het leukste nummer ooit over een euh, katje. Of kent u een nog beter?)

Morgenavond sleep ik mijn naaimachine en toebehoren naar de Cultuurtempel,
en help ik het café mee ombouwen tot een sweatshop voor één avond.
De max, vind ik dat, dat twee grote liefdes van me met elkaar worden verzoend.
Ik vertel er alles over HIER en excuseer mij nu al voor de oneer die ik onze IJverige naam zal aandoen
en de afleiding die troef zal zijn.

Gisterenavond tenslotte genoot ik van nummer 2 uit de 9-delige serie zomerfilms die elke juni-maand in het café worden vertoond. Een ideale pauze voor blokkende studenten, een gelegenheid om gratis historische pareltjes te zien voor filmfreaks. Het geroezemoes van het café neemt u er maar bij, de bar die eeuwig open is, maakt alles goed.
Gisteren op het menu: een zwart-wit erfstuk uit de jaren '30. Circusartiesten in écht wel alle vormen en formaten wemelen over het scherm, tot je je afvraagt wie nu eigenlijk de echte freaks zijn. Het gaat vooruit, geen woord is te veel, geen scène te lang, er komen schone madammen aan te pas, er wordt gelachen, u wordt speels op de vingers getikt en vooral: er valt heel wat te zien.
90 jaar geleden (!) ongetwijfeld een schandaal van jewelste, vandaag de dag nog steeds enorm de moeite. Want hé, al wat je ziet is echt en de "boodschap" geldt helaas voor alle tijden.
Niet voor kinderen maar, zelf een gevoelige kijker zijnd, wel voor elkeen ander:



Zoveel leuks en goeds te melden en te tippen,
er bleef weinig ruimte voor literair gekronkel.
Wie weet volgende keer een werkstuk volledig in gekruist rijm,
afgesloten door een ingenieuze limerick.
Tenzij ik weer zaken tegenkom die ik niet voor mezelf kan houden
en waarop ik u graag wil uitnodigen.

Tot morgen!

(* Ik heb geen aandelen bij Vooruit, ik ben enkel 10 jaar geleden volledig verknocht geraakt aan deze trouwe cultuur-, eet- en feestbaken. We go way back, gelijk ze zeggen!)