dinsdag 16 juni 2009

Het kan verkeren

Terwijl ik ijverig voor school zat te werken, hoorde ik op de radio dat je gratis tickets kon winnen, wanneer je je leukste ervaring op het Boomtownfestival door mailde.

Het Boomtownfestival is, voor de niet-Gensche-Fiesters, een festival van tien dagen in de Mooie Stad Gent. Tot twee jaar geleden was het volledig gratis. En volledig plezant.

Alzo kroop ik snel in mn toetsenbordpen en tokkelde snel een verhaaltje in. Het was iets over een concert waar heel veel volk was op afgekomen, over naar binnen worstelen en vechten, vrienden die al binnengeraakt waren en ik nog niet, ik die door al die drukte in paniek sloeg en naar een security man riep "wat hij daar feitelijk stond te doen? Te slapen misschien?!" en ik die netjes naar binnen werd getrokken door de grote, sterke securityman. Waarna de deuren definitief sloten en er niemand nog bij mocht. En waarna een leuk concert aanbrak. Althans voor zij die waren binnengeraakt. De uitverkorenen.

Dat mailde ik allemaal snel.

Enkele minuten later kreeg ik meteen antwoord: of ik mijn gsm nummer wilde doorgeven. Ze gingen me bellen.

U leest het goed! Ze gingen mij bellen! Voor op de radio en al! En voor tickets te winnen!

Ik rap sms'en naar de mama dat ze het op die zender moest zetten, want ik ging daar dadelijk live opkomen en zo en tralala, spanning en euforie alom.

En zo begon het wachten. En wachten. En wachten.

Tot ik de radiopresentator hoorde zeggen "Vertel eens X, wat was jouw mooiste ervaring op Boomtown?". Waarna uiteraard een beresaai verhaal volgde.
Ok, ik geef toe, het verhaal was best leuk en ontroerend. Maar verdorie! Daar gingen mijn tickets! En mijn five minutes of fame!

Volledig over het hoofd gezien en miskend, stuurde ik nog maar eens een sms naar de mama. "Phuf, die andere is er vandoor met mijn tickets."

Alras rinkelde mijn gsm. Een berichtje.

"Ja, ik hoorde het. De kalle."

Dàt noem ik nu eens een moeder-dochter-verstandhouding om U tegen te zeggen!

13 opmerkingen:

elke zei

je vergat je gsm-nummer door te geven...?

vermiljoen zei

ja, dacht 'k ook al

Janina Modaal zei

Neenee, ik had dat wel gedaan :o).

welwel zei

Maar jong toch ... en gij met uw buitenwipper die u toch hielp binnen glippen ... zo leuk en spannnend ... wie doet de selecties bij zo'n radioprogramma ... foei foei foei ...
Gelukkig heb je 2 paar sandalen. Dat kan écht niet iedereen zeggen !

liset zei

Ga toch even eerlijk zeggen dat ik niet snap wat 'kalle' is.. Mis is iets?
Wel K dat je die kaartjes niet hebt!

zapnimf zei

Wat hebben we geleerd vandaag?
Dat je bij je mail moet schrijven dat je een ongelooflijke verteller bent!

Fielosophie zei

Zalig :)

tantehilde zei

gij bent zo grappig!

Ruth zei

Hé, kakradio! Welke zender was het? Ik zou waarschijnlijk al prompt met haatmails op de proppen zijn gekomen, goed dat jij het zo sportief opvat. :)

Bree zei

ehmmm... en wat betekent 'kalle'???

Janina Modaal zei

Voor Lisette en Pien en eventuele andere Nederlandse lezertjes:
Een kalle is een wel zeer dwaze vrouw.
In België gebruiken we het als een nogal grof en lomp (maar ook grappig) scheldwoord.
Ziezo, als dat niet mooi is uitgelegd :o).

welwel zei

Kalle ?? In zeer beperkt deel van België zal je bedoelen ...

omamoetje zei

ja, alleen in Gent is een zeer dwaze vrouw een 'stomme' kalle - doet me deugd dat woord nog eens te horen na mijn emigratie naar Antwerpse contreien