maandag 9 maart 2009

Brief aan de overbuurman



Beste overbuurman,

We wonen allebei in een leuk appartement, elk op de andere hoek van de straat. We kennen elkaar niet, maar dat verbindt ons wel.
Zo een hoek-appartement is erg leuk, vind ik: er is veel licht, je hebt veel ramen, het zonnetje schijnt altijd gezellig binnen.

Mijn hoekappartement staat enkele meters meer naar de straat dan het Uwe. Daardoor kijken we vanuit onze eigen living niet binnen in de living van de ander. De privacy wordt gerespecteerd en we moeten niet van die witte gordijntjes kopen.

Vanuit mijn bureau en vanuit mijn slaapkamer daarentegen, kijk ik recht binnen in uw living. Geen paniek echter: ik heb erg slechte ogen en iets in de verte wordt door mijn interpretatie dikwijls iets heel anders en veel spannender dan het in werkelijkheid is. Zo keek ik ooit eens 10 minuten naar een vreemde creatie waarvan ik maar niet kon zeggen welk dood beest het was. Uiteindelijk bleek het een mandarijnenschil te zijn.
Bovendien bent U overdag, wanneer ik al eens achter mijn bureau zit en ongegeneerd in uw living kan binnengluren, meestal centjes gaan verdienen, waardoor er niet veel te gluren valt.

Onlangs had U blijkbaar eens verlof.
Toen gebeurde het volgende:
Ik draag meestal rokjes, maar eens ik thuis ben, wissel ik die rok al graag eens om voor een gemakkelijk slodderbroekje. Dat doe ik op mijn slaapkamer. Ik deed de rits van mijn rok openen en toen voelde ik het: er keek iemand. En ja hoor, daar stond U, in Uw living.

Laat ik duidelijk zijn: Ik beschuldig U zeker niet van vieze gluurderij.
Integendeel.
Sinds dat voorval van twee keer niets, houdt U namelijk al Uw gordijnen toe. U komt thuis en hup, de gordijnen gaan toe.
Maar, beste overbuurman, dat is helemaal niet nodig.
Vanaf nu zal ik altijd snel even zelf het grodijn dicht toen tijdens de rok-broek-wissel. U hoeft niet heel de dag in het donker te zitten, angstig wachtend tot ik eindelijk die wissel heb doorgevoerd.

Ik ben bovendien niet van het naakt-in-huis-lopen-type, dus U moet niet bang zijn dat er na die rok nog meer dingen uitvliegen. We houden alles netjes en zedig en bedekt.

Ik hoop dat dit alles U gerust stelt en dat U vanaf vandaag niet meer als in een bunker hoeft te leven.

Vriendelijke en volledig geklede groetjes,

Uw overbuurmeisje

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Heb net gezien op Immoweb dat er een appartement te huur staat in jouw straat, mss is het de buurman wel die vertrekt!??

liset zei

Oooohhh je bent zooo goed! Ik moet altijd zo (glim)lachen om je verhalen! Je schrijft zo geweldig!

zapnimf zei

Moehaaa, de preutserd!

Anoniem zei

Grappig verhaaltje, op z'n 'marlieszz'.

Toftof