Hoe het was in Italië

Janina

• nam voor het eerst heel alleen het vliegtuig, het Italiaans openbaar vervoer en de trein waar je drie uren moet op zitten. Dat ging allemaal behoorlijk goed. Enkel jammer dat haar bagage 3000 kg woog, waardoor ze bijna vier keer zoveel moest betalen voor die bagage als voor haar ticket.
• kan dat trouwens mentaal niet aan, de idee dat je zelf zo goed als gratis mag reizen, maar dat je voor je valies 30 euro moet betalen.
  
• begrijpt nu wel waarom iedereen van die valieskes meedoet als handbagage.
  
• ontbeet elke dag met taartjes.
  
• stond boven op het topje van de Sint-Pieters-koepel. Ze had bij de beklimming wel bijna het leven gelaten, maar het was de moeite waard.
  
• ontdekte een voorkeur bij Italianen voor gefrituurde brol. Antipasti noemen ze dat dan sjiek. Kroketten, noemt zij dat.
  
• at/dronk een chocoladen bekertje gevuld met likeur en slagroom. Dat je met bekertje en al in één keer in je mond moet steken. Waardoor het bekertje ontploft en de drank in je mond explodeert. Waardoor je plots heel hard staat te zweten. En dat alles terwijl de verkoopster vuile praat staat te verkopen.
  
• at tien ton afhaalpizza voor geen geld.
  
• liep voor het eerst dit jaar in haar trui op straat. Zonder dikke jas en sjaal. En met maar een klein beetje kou.
  
• was een thee-seut tussen de stoere koffielurkers.
  
• vroeg zich op de treinreis af of de twee Italiaanse kereltjes tegenover haar debiele eencelligen waren of schattig verliefden.
  
• deed een babykousje aan. Aan de baby die naast haar zat op het vliegtuig, niet aan zichzelf.
• zag vooral iedereen die ze wilde zien en was daar heel blij om.
  

Sindsdien bereidt ze zich voor op het nieuwe semester en leerde ze een interessant weetje bij: moest U, zoals Janina en vrienden gisterenavond deden, een kleine reconstructie houden van het Oude Testament en U vraagt zich af of Mozes al sandalen droeg, onthou dan het volgende: Natuurlijk, want anders zou hij zijn voetjes verbranden aan dat hete woestijnzand. Die sandalen zijn ontstaan ten tijde van Sarah en Abraham, een koppel dat, volgens ons geheugen, eerst geen kinderen kon krijgen en dan plots twaalf zonen had of zoiets. Sarah spaarde al die navelstrengen en weefde er de eerste Romeinse sandaal mee.

Ziezo, dat Bijbels mysterie is ook opgelost en zal Uw Bijbelse discussies aanzienlijk inkorten. Wel zijn we nog op zoek naar het aantal Mozessen in de Bijbel. Want volgens sommige muggenzifters was de Mozes van Abraham niet dezelfde als die van de woestijn. Het argument was iets in de zin van een brandende struik en een geit of een schaap.
Laat het ons vooral weten, als U het weet.