Wij hebben een wat gekke ontgroeningsceremonie binnen de familie. Niks geen bakken bier leegzuipen of marathons lopen.
Wie ten volle aanvaard wil worden binnen de Modaal-struik, moet daarentegen minstens één keer mee geweest zijn naar een optreden van Bruce Springsteen.
Zelf heb ik mijn vuurdoop reeds enkele jaren achter mij liggen. Hij geschiedde in het Boudewijnstadion, in het gezelschap van de mama, de nonkel en de neef.
Daarna kan je je positie verbeteren door naar méér optredens te gaan. Van Bruce, uiteraard. Ook hier heb ik al aan gewerkt, door met de mama, de nonkel en de schoonzus in spe nogmaals naar hem te gaan kijken.
Gisteren wilde ik een soort Masterclass bereiken door voor de derde maal te gaan kijken.
Het mocht echter niet baten: ik was ziek, moest verstek geven en zag zo een peperduur ticket verloren gaan. Maar vooral: ik zag een familieavond uit de duizend voor mijn neus passeren.
Want of je fan bent van den Bruce of niet, dat maakt helemaal niet uit op dergelijke avonden. De mama is Grote Fan, de neef is gemiddelde fan en ik ben doordeweeks géén fan. Ik heb geen cd's van hem en ik verlang ook niet ze te hebben. Maar die ene avond, dan is het heel simpel: dan ben je gewoon fan.
Dan zie ik mijn neef luchtgitaar spelen, dan zie ik mijn mama hopen dat den Bruce haar ziet staan en haar ten huwelijk vraagt, dan zie ik mijn nonkel geloven in de wereldvrede. Dan drinkt mijn mama misschien wel de enige pint op heel het jaar. Dan dringt ze zich na het optreden tussen de massa naar voor om een t-shirt te kopen. Dan eten we veel te dure frietjes. Dan zagen we op de metro over hoe druk het hier toch wel is. Dan luisteren we op de terugweg naar onze Baas.
Van mij mag U echt zeggen wat U wilt, over meneer Springsteen. Dat het een ouwe vent is geworden. Dat hij op automatische piloot speelt. Dat het rock&roll voor de softies is. Dat hij, iets waarvan ik mij nog altijd betreur dat ik het eens gezegd heb, slechts drie akkoorden kent op zijn gitaar. Dat het te mainstream is. Dat al zijn liedjes gelijk zijn. Dat hij beter zijn looprek zou bestellen in plaats van als een wereldverbeterende puber over het podium te hossen.
Gaat U Uw gang. Spuw Uw gal.
Mij kan het allemaal niet schelen. Ik heb gisterenavond een heel leuke avond gemist, dat is het enige wat mij kan schelen.
3 opmerkingen:
Mor en Mr. Zsazsa was nogwel daar en hij zei dat het geweldig was geweest.
*zucht van gemis*
Werkelijk iederéén was er he, en werkelijk iederéén vond het precies weer geniaal.
Mr. Zsazsa was er.
Mijn neef zijn naam op msn is "the boss heerst".
Mijn mama zat aan tafel met haar Bruce t-shirt aan. We moesten haar tegenhouden of ze voederde hem ook, vergetend dat het maar een foto is.
Janina kan niets anders dan hopen dat hij snel nog eens langs komt. En ondertussen misschien toch eens een cd van hem opleggen.
Zoals je al gelezen had op mijn blog: ik was er ook. And boy, was I glad to be. Zalig optreden. En wat een bummer voor jou: ziek zijn op zo'n moment...
Een reactie posten