It's been a long, long, long, long day

Vandaag had ik de truc met de pyjama zelfs niet nodig. Ik ben een godsganse dag binnenshuis gebleven en hoewel ik me niet verveeld heb, heb ik toch het gevoel dat deze dag al twee weken aan de gang is, zo traag kruipt hij voorbij.

Wat doet een mens op zo een huiselijke dag?

- Mailen. Mails sturen. Gelukkig ook veel mails lezen. Ik wil jullie de mooiste frasen die ik vandaag in mijn electronische brievenbus kreeg, niet onthouden:

• "Zouden jullie [...] een beetje verse MUNT kunnen meenemen? [...] Ons toilet is namelijk verstopt en we zoeken een natuurlijke bron van frisheid." (Janina-vriendin E.)


• "Tot in de ark van noa!" (dezelfde Janina-vriendin)


• "Aiaiai, da’s mijn groot geheim, die cocktail!"(Janina-vriendin C.)


• "Ik wil wel eens mijn platte schhh laten horen en mijn RRR laten weerklinken" (Janina-vriendin A.)


• "Nu moet ik me weer gaan concentreren op de houtschaarste in de middeleeuwen" (opnieuw A.)


• "Pictionary is de bom, wer." (F., zij het in naam van M.)


• "Ik moet jullie waarschuwen dat mijn gedrag gepat(t)enteerd is en bijgevolg met elk rollenspel harde valuta op tafel moeten gelegd worden."(M, maar nu niet door de mond van F.)

Ik denk dat dit volstaat om aan te tonen hoe de mogelijke saaiheid van mijn dag reeds in de kiem werd gesmoord door de geestige, zij het dikwijls bizarre, mededelingen van mijn welbespraakte vrienden.

Wat hebben we nog gedaan vandaag?

- Gethesist, è tzalwelzijnverzekerst. Dat is tenslotte de reden waarom we hele dagen binnen zitten.

- Gekuist. De keuken dan nog wel. De vuile keuken. Met aangekoekt eten van 3 weken op het fornuis. Met stoffige hoekjes. Met kleverige vloer. Ik heb er nog nooit zo mijn werk van gemaakt en ik durf dan ook te wedden dat, moesten jullie langskomen, jullie zouden smeken om van de vloer te mogen eten.

- Naar de plaatselijke gazettenwinkel geweest en daar een poging gedaan mijn uitgescheurde krantenbonnentjes in te wisselen voor gratis boek en dvd. Missie half geslaagd. De andere helft werd verpest door een gedateerd bonnetje.

- Gelezen. In een boek over neurobiologie. Verplicht, uiteraard. Anders las ik wel Alice in Wonderland.

En wat gaan we nog doen?

- Verderlezen. Ik wil weten hoe het verhaaltje over die cellen afloopt.

- Eten. Uit honger. Uit troost. Uit "ah, deed ik maar wat leukers".

Hey, nu ik dat zo lees: het is best een gevulde dag geweest vandaag. Hoe komt het toch in me op te denken dat dit geen razendspannendedollefratsendag was?