Janina krijgt het op haar heupen.
En wel van de radiostilte die hier de laatste tijd heerst.
Saai dat dat hier is!
Er is echter zoveel anders te doen.
Zoveel dat Janina er zelfs een lijstje voor aanlegde.
En dat gebeurt zelden, meestal zit de lijst gewoon in haar hoofd.
Maar nu volstaat dat hoofd niet meer en is er een externe harde schijf nodig en een bekrabbeld bierviltje hier en daar.
Nu goed, ze zal het er mee moeten stellen, met dat verlaagd blogritme, en zo ook u.
Ze gokt zo tot ongeveer 14 april 2012.
Belooft u tot dan geduldig te zijn en u tevreden te stellen met nu en dan een plaatje, een kort verhaaltje of een niemendalletje?
Of een sprookje?
Want niet zo lang geleden, in een land hier wel behoorlijk ver vandaan, werd eens een kleine eskimo geboren.
Die eskimo liep graag op haar eentje in de groene wouden rond en zong daar nu en dan een onverstaanbaar lied voor de dartele bosnimfen en knappe, stoere faunen.
De wind vervormde echter haar liedjes tot onstabiele deuntjes en leverde de eskimo bovendien een wisselvallig stemtimbre op.
Doch, dit hield de eskimo niet tegen; ze zong en zong en zong, terwijl de sneeuw zachtjes op haar berenvel neerdaalde.
Toen de eskimo groter werd, wilde ze feesten en dansen, dus trok ze naar de grote stad.
In de hippe discotheken zong ze schaamteloos mee met de hits, met die rare stem van haar.
Sommigen vonden het belachelijk, anderen zagen er munt en talent in.
Van het één kwam het ander, en hopla, daar had de eskimo een platencontract op zak.
Ze werd een arty-farty artieste en leverde een eerste cd af waarop ze op de hoes eerder op een indiaan dan op een eskimo lijkt.
Dat was echter nog maar het begin; later zou ze ook eens op een trol, een bubblegum of een bol wol lijken.
De kleine eskimo houdt van verkleedpartijtjes, zo getuigde ook het concert waar Janina speciaal naar Rotterdam voor reisde. Trof ze daar een kruising tussen een zeemeermin en vuilniszak aan op het podium. Dolletjes!
Janina ontdekte de eerste cd van de eskimo op het cd-rek van haar broer en stiekem verhuisde ze ook de volgende, nieuwe cd's naar haar eigen kamertje.
Ondertussen staat het cd-rek van de broer enkele steden te ver weg om er in rond te snuisteren en schafte Janina zich zelf alle cd's aan van de eskimo.
Ja hoor, allemaal.
Ook dat a capella experiment. Of die van de musical. Of die met de werkelijk niet aan te horen filmmuziek voor een productie van haar man. En ook die fantastische Vespertine. Of die geniale waar ze oogt als een ontplofte kauwgom en klinkt als een losgelaten wildeman.
O ja, het is wat u noemt een haat-liefdesverhouding tussen Janina en de eskimo.
De eskimo heeft momenteel een nieuwe cd bij elkaar geschreeuwd en het spreekt voor zich dat Janina die in huis zal halen, of die nu goed of slecht zal blijken te zijn.
Het oordeel laat nog even op zich wachten, daar de release al -tig keer werd uitgesteld.
Maar het eerste voorsmaakje proeft alvast niet slecht. Zeker niet wanneer het nog eens door de tsjingeltsjangel mixer van Souleyman wordt gehaald:
Hopla, allemaal onze bellenkrans rond ons enkels en maar doen alsof we oosters-elegant kunnen dansen!
*Janina doet het u voor, "jewhamaha - dzjabdzjabdzjab" mompelend*
3 opmerkingen:
Ik ken eigenlijk niet zoveel van haar muziek, maar dit lijkt toch echt niet te kloppen, die combinatie met de Oosterse tsjingeltsjangel :-)
Is tegen dan (14/4/12) de wereld nog niet vergaan?
Leuk sprookje :-) . Als ik ooit eens een Co-writer nodig heb om deadlines te halen van zeurende uitgeverijen (ik droom graag, hé) , dan weet ik wie te contacteren ;-)
Een reactie posten