Part of the weekend never dies

Fleecepulls, chocomelks en winterdepressies: verenigt u!
Het is winter of toch tenminste herfst en Janina verorbert het Lotus-assortiment in de overtuiging dat ze zich dit seizoen niet meer in bikini zal moeten vertonen.

Maar hoe het kan verkeren!
Dit weekend was het onverwacht tropisch en werd er samengeschaard op een weide met bier in plastiek bekers en heerlijke frieten spécial.
Er werd gelachen, gelummeld en vooral erg veel gedanst.
Oma tic-tac (of hoe zou u uw oma noemen, had ze vroeger een klokkenwinkel gehad?) bood onderdak aan een legioen stinkerds dat pas in het ochtendgloren huiswaarts keerde. Maar ondanks die gastvrijheid, de comfortabele zetel en de vele gezapig tikkende klokjes, werd er amper geslapen.
Ah nee, want er moest in de rekker worden gesprongen en geluisterd worden naar oma tic-tacs verhalen van in den tijd dat mensen alle medische bekommernissen nog oplosten door wat onkruid te laten trekken in een pot vaseline.

Ook bij thuiskomst was er geen tijd om bij te slapen.
Er moest immers vergaderd worden voor DIT en dat is zo plezant dat Janina nog liever hangt te sterven boven haar aangeboden bord soep (Merci, nogmaals! Ook voor de bootrams santwieschen! ) dan dat ze het moet missen.

En ook nu kan er niet worden bijgeslapen.
Er moet gewerkt worden, er moet Van Katoen worden gegeven, er moet naar de les worden gegaan en er moeten fruitvliegen worden verjaagd.
Geen tijd voor rust, geen geschikt moment voor rustige muziek.

Dus kiest Janina voor een feller nummertje.
Ook wel deels voor Elza, want die heeft al lang geen vette schijf meer gekregen.
Bij deze, Elza, speciaal voor u.
Want gij zijt diep vanbinnen toch ook een blanke negeres he?



Dat het er volledig over is, natuurlijk.
Maar eigenlijk ook gewoon heel erg goed.
In zijn genre dan.
Alléhup, bounce bounce allemaal en meer van die nigga shizzle!