Werkelijk ontdekken, want ik was er al enkele keren geweest, maar vond er persoonlijk niets aan. Gisteren vond ik het er echter plots heel gezellig en leuk en rijkelijk wat betreft bakkers-aanbod (U moet weten dat Janina een mooie bakkerij één van de grootste geneugten des levens vindt).
Het goede beeld dat ik nu heb van Leuven, wordt vooral veroorzaakt door drie weldoeners:
- De Werf: Ik verwarde het met de Aalsterse naamgenoot, maar hey, het bleek gewoon een "babbel- en knabbel"-gedoe te zijn! Waar je bovendien voor een echt schappelijke prijs lekker en origineel kan eten. Wraps op een kleurrijke plateau. Soep met reuze-sneden brood. Warme broodjes in een brooddoos. Leuk en lekker en voor minder dan 10 euro buiten! Enkel jammer van de bevrozen tenen (en onderbenen) en de roddelzieke ober.
- Een winkeltje boordevol prullaria allerhande, gaande van kaartjes tot naaigerief tot kersversiering tot handtasjes en zo voorts en zo verder. Janina liet de prullenwolf in zich los en keerde huiswaarts met het volgende: 6 groen met wit gestreepte knopen - 3 supermooie en helaas ook superdure knopen met oranje steentjes in - 3 meter lint voor aan een kledingstuk met konijnen op. Konijnen, indeed! - een paddenstoel-broche - twee heel mooie maar ook griezelige kaartjes - 3 vilten bloemetjes voor, alweer, een brocheke. Ik ben nogal fan van pins en brochetoestanden, moet U weten. Eenvoudig en o zo feestelijk! Zou de Veritas zeggen.
- Het sublieme gezelschap natuurlijk! Janina, E., A. en S. vormen nog steeds de meest geslaagde reïncarnatie van de Teletubbies ever. Ik ben die met zijn sjakos. Ik heb ook nog twee andere goede vriendinnen en die combinatie heeft dan meer iets weg van K3. Een blonde, een rosse en een zwarte. Maar ik doe mijn haar nu niet meer in het oranje. Ik werd ziek van de gedachte dat ik dan die rosse was en, bwekkes juk spuug overgeef, het lief van gertje de hondenvriend was. Nu zijn we met twee blonde. Weg K3-analogie.
Tiens, dat gaat hier niet meer over Leuven en hoe leuk het daar wel was.
Ik had graag een fotootje gepost van mijn aanwinsten en van het konijnenlint, maar ik heb helaas mn camera niet bij.
Vandaar deze mooie foto van het angora-konijn. Weet U ook eens waar die zachte trui vandaan komt.
Wel niet te lang naar kijken. Op een gegeven moment wordt het echt griezelig en wansmakelijk.
4 opmerkingen:
Welke kant van het angorakonijn zien wij eigenlijk op die "mooie" foto?
Brrrr... griezelig.
Ja, eng he. Daar gaat onze illusie van de mooie, schattige konijntjes.
Ik meen wel een neusje en mondje te herkennen.
Maar wie weet wat het is :o).
waar is dat poezelige zachte angoratruitje ? Dat ik het snel in de vuilbak kieper - griezelig konijn
Wat een tof beestje!! Precies die hond vol haar op de kerstmarkt!
En joepie, ik ben nu de vrouw van Gene Thomas!
Een reactie posten