Een leegte aan de muur van mijn kamer, meer bepaald. Op heel die grote muur, hing maar één postertje en terwijl ik daar maanden in vrede had kunnen mee leven, gaapte de leegte me de laatste tijd aan als was het een personificatie van de Grote Leegte des Menselijk Bestaan. Of zoiets.
B. Verblijd met een onverwachte tijdswinst, besloot ik gisteren wat te genieten van het zonnetje en wat in het wilde weg te fietsen doorheen de stad. Ik had enkele winkeltjes op het oog die ik nog eens wilde bezoeken en dokterde de kortste route uit van punt a, de plaats der tijdswinst, naar punt b, de plaats der winkeltjes. Dit mislukte volledig, waardoor ik de halve stad heb gezien, maar uiteindelijk kwam ik op mijn eindbestemming aan. Namelijk: de oxfam vintage winkel.
De leuke bloemetjesrokken sprongen me in de armen, maar in het pashokje besloten ze weer wat afstand van me te nemen, door te weigeren groot genoeg te zijn.
Hoe hangen we nu verhaal A aan verhaal B?
Hierdoor:
Toen ik nog wat mistroostig door de winkel slenterde, viel mijn oog plots op dit unieke stuk. Grote Kunst bood zich aan, klaar om de leegte op mijn kamermuur voorgoed om te vormen tot een huiselijke plek van gezelligheid en aanverwante meligheid. Grote paniek toen het meesterwerk ongeprijsd bleek en de vermoedens rezen dat het tableau toebehoorde aan de winkel zelf. Wat zagen en klagen en neuten en aandringen, en 5 minuten later stond ik buiten met mijn beste aankoop van de week.
De Leegte des Menselijk Bestaan, daar geloof ik sinds gisteren niet meer in.
2 opmerkingen:
grappig! als je eens goed kijk naar de foto zie je jezelf janinda!
Leuke lijst eromheen.
Een reactie posten