Part of the weekend never dies

Een dag later dan gepland, maar niet minder plezant!
En niet-intentioneel rijmend.

Ook op de andere blog is een kleine inhaalactie vereist, maar echt, nog voor u hebt kunnen doorklikken, is dat al lang gebeurd.

Op zondag begeleidde ik opnieuw met veel plezier enkele creatievelingen op hun weg naar de perfecte jurk of het geknipt salopetje voor het nageslacht (en wel ALHIER).
Maar ik zal eerlijk zijn: het zwaarste werk doen ze gewoon zelf.
Terwijl ik er sta op te kijken, mij verbazend over hoe snel ze vorderen.

De avond voordien trok ik naar een themafeest (ze zijn ondertussen niet meer op één hand te tellen), gehuld in een outfit die voldeed aan het thema "i".
Ik had iets in gedachten maar de kringwinkel en zijn geniale kostuums voor 3 euro beslisten anders. Er waren wat verbouwingswerken aan, wegens maat 128, maar 10 minuten knippen en stikken volstonden. Plus een bruine lap stof, twee veiligheidsspelden en wat lippestiftvegen.

Rest mij enkel u nog de weekenplaat voor te schotelen en dat werd een relatieve en jonge klassieker.
Omdat ze met haar oorringen ook naar het themafeest had kunnen komen.
En omdat haar kleed ergens tussen een kleed van mezelf en een keukenhanddoek in zit.

Wat de combinatie keukenhanddoek - kleed betreft, zag ik bovendien onlangs iets erg lief.
De kleinkinderen zijn weer gewaarschuwd.



Tot snel, voor zoetigheid/boekentips/naaisels/de gebruikelijke onzin*!

(*schrappen wat niet past)