Het was een feestweekend, alweer, deze keer onder andere in die zin dat Janina's broer zaterdag een gezegende leeftijd bereikte (tsjingeling, tram 3!).
Dat verdiende een fnac-cadeautje, maar ook het voltooide babyproject.
Janina en haar zus maakten namelijk een dekentje. De zus haakte dat het een lieve lust was en Janina moest dat combineren met een lapje fleece. En werd uitgesteld, nagedacht, 1000 m biais gekocht en uiteindelijk, 10 minuten voor de doodslijn, voltooid. En iedereen was tevreden.
De zondag bestond uit stadslenteren, toch nog een terrasje doen en een onverwacht etentje dat te lang duurde voor het maandags energiepeil. Het moest maar zo plezant niet zijn, toch?
Maar waar U natuurlijk vooral zit op te wachten, is op het titeldeel "de communiestok".
Eindelijk! Zo dacht U.
Vooreerst.
Janina schrok echt van de gewoonte een professionele fotograaf in te schakelen gedurende die olijke gebeurtenis. Ten huize Janina gebeurde dat alvast niet.
De Pater Familias hanteerde de camera nu en dan eens, vergat dat al snel en gaf er halverwege de aperitief al openlijk de brui aan.
Geen geposeerde kiekjes dus, geen handen op de bijbel, geen "doe eens spntaan - lief - gek" opdrachten.
Eigenlijk algemeen gezien zeer weinig foto's.
Janina weet wel nog dat haar Eerste Communie samen werd gevierd met de Plechtige Communie van de oudere broer. Als dat niet praktisch en profijtig was!
Voor de rest herinnert ze zich vooral de taart.
Uiteraard.
De taart was een zonnetaart en, om het helemaal cool te maken, had die taart zelf een zonnebril aan.
Dat was echt de topper van de dag.
Hoewel ook het volgende moment niet moest onderdoen:
U ziet hier een zesjarige Janina die haar cadeau met vreugde aanschouwt.
Wat leren we uit deze foto?
Janina kreeg een bureaustoel cadeau. Dat leest U goed. Een bureaustoel. En dat was nog niet alles. Er hoorde ook een assortie vuilbak bij. En content dat ik was, dat ziet U.- Meer algemeen: ik was een guitig kind.
- Maar wel al behoorlijk opgeschoten.
- Als gevolg daarvan waren mijn mouwen toen al te kort en dat zijn ze nu nog steeds. Maar toen had ik de truc "mouwen opsloven" nog niet ontdekt.
- Ik had een schoon ensembelke aan.
- Met links op het vestje een sombrero met een vlecht aan opgespeld. Dat hoorde erbij.
- Het was zelfs met een onderrok, ook al ziet U dat niet.
- Evenmin als de hoog opgetrokken witte sokjes. Maar wees gerust: ze waren er.
- Zo ook rechts het gouden armbandje met de naam in gegraveerd en de ketting met de initialen. Jaja, er waren ook chique cadeaus.
Moest U nu denken dat wij een schooiersfamilie waren, omdat wij geen ingehuurde fotograaf hadden (of omdat ik een vuilbak cadeau kreeg), kijk dan maar eens hoe adellijk ik hier zit te wezen:
Rechts van mij zit Mama Modaal ( met witte gesteven blouse en colbertje) en nog eens rechts daarvan stond de kerstboom met kerststal.- In mijn ranke handen houd ik mijn nieuwsjaarbrief
vol typexklodders en inktvegenin sierlijke krulletters. - Alweer was ik volledig assortie.
- Ik had mijn haar beter gekamd dan de dag van mijn communie.
- De legging had blijkbaar zijn intrede gedaan.
- Nog steeds sloofde ik mijn mouwen niet op.
En tenslotte, wat dat alsmaar winnen betreft: ik ben gewoon al heel mijn leven goed in cadeautjes krijgen.
Kijk maar:
Gretige blik: check- Grijperige klauwtjes: check
- "Geef hier dat cadeau of ik begeef het": dubble check
Nu bent U wel verwend he, wat betreft foto's van Janina?
Hopelijk kan U er even op teren, want Janina gaat de laptop even bij de laptopdokter brengen, waardoor het hier misschien even stil zal zijn.
Tenzij laptopdokter meteen weet waarom Aldilaptop uitvalt als het cd-schofke wordt opengedaan.
Omdat het niet opkan, ook nog een muziekje.
Elza, t is een vette schijf, speciaal voor U.
En het is ook één van de cd-aanwinsten die ik U toonde.
Dansen maar!
(Weldra: het zelfportret stokje van Celestine en het "hoe hou jij je bezig tijdens de examens"stokje van Elisse)
16 opmerkingen:
Die schijf is vetgaaf! Merci!
Ik kreeg ook een bureaustoel! Joehoeee!
Ondertussen wel al buiten gesmeten en zelf een goeie gekocht.
(oh spannend zeg, ik krijg er zenuwen van)
Zalig! De foto's zijn NOG beter dan de beschrijving die ik gisteren kreeg :)
Haha, zalig, die laatste foto, en vooral de beschrijving :)
janina, hoe schattig! ik herken u gewoon op die foto's, ge zijt nog niks veranderd! maar die kraagjes, echt, helemaal '80!
Eerste communie? Zijt ge zeker? Zo groot dat ge eruitziet!
Wat een prachtig verhaal en dito kiekjes. Je ziet er zekers erg adelijk uit. Tof!
hihihi en ooo hoog tijd voor nieuwe header, ik krijg altijd zoete trek bij bezoek aan Janina
Ik kreeg toen een bureaulamp en ik vrees dat mijn tante en nonkel aan mij toen wel gemerkt hebben dat ik daar niet zo blij mee was ... :-)
Hi, ik kreeg ook een (soort van) bureaustoel maar ik kwam ongeveer ter hoogte van de rugleuning ('t was wel een redelijk hoge leuning). Goeie schijf!
best wel een raar kado: een bureaustoel - maar snap het familieconcept van gelijktijdige communies - bij ons was dit ook zo!
Geweldige foto's! Zeer herkenbaar kapsel, cadeau en bijhorende vreugde: ik heb ooit ook eens een bureaustoel cadeau gekregen ;)
't Is toch zalig om even 'binnen te kijken' in de privé van een ander é :-) merci!
we hebben er efkes op moeten wachten maar ons wachten werd beloond: super foto's! gij waart inderdaad een engeltje, seg, volgens mij een voorbeeldig kind, niet?
en aja, een bureaustoel, dat hoort er gewoon bij, toch? mijn neefje heeft die van mij nu. een degelijke cadeau dus ;-)
Oh, supergrappig! Daz echt zo jaren 90 eh; nen bureaustoel op je eerste communie :-)
Zag het dekentje al.. Mooi mooi mooi!!!!!
Een reactie posten